Kandil / Kelimelerin Dünyasına Yolculuk

Hadi yine bilmece ile başlayalım söze.

Bulmaya, bilmeye hevesli olanlar buyursun baş köşeye.

Bakalım arayıp bulmada kimler kendine güvenir? 

Büyüklere küçücük bir ip ucu versem hemen bilir.

Çocuklar çok çok Alaaddin’in sihirli lambasıyla onu tanır.

Işıkla ilgili olduğu doğrudur.

İnsan dünyaya geldiği günden beri ışığa ihtiyaç duymuştur.

Meşale desem değil,

Yağ lambası desem kim bilir?

Üstelik bunları bu devirde kim kullanır?

Mum desem değil; ayrıca elektrikler gitmese ona ihtiyaç mı kalır?

Gaz lambası desem değil; o da artık evlerde antika eşya muamelesi görür.

Ampul, floresan, led desem…

İşte bunlar herkese tanıdık gelir.

Benim bu ay anlatacağım kelime de 

bunların içinde bir yerde saklanır.

Eminim çoğunuz çoktan bulmuştur.

Ama yine de bilememiş olanlar için, 

son bir şey daha demesem içime dert olur.

Çöreği, gecesi, simidi, yağı, 

Mevlit, Miraç, Regaip, 

kelimeleriyle birlikte anılır da

gizli kelimemizin önünde ya da arkasında durur.

KAN - DİL!

Evet arkadaşlar kelimemiz kandildi. 

…

Eskiden—elektriklerin olmadığı zamanlar kadar eskiden—zifiri karanlık olan evleri aydınlatan şeylerdi kandiller. İçinde kendine has sıvı bir yağı ve fitil denen ip gibi bir şeyin ateşle buluşmasıyla aydınlatma aracı olarak kullanılmasıyla bilinmişti yıllardır. Sonra ilim sahibi olan alimlere de bilgileriyle etrafı karanlıktan aydınlığa çıkardıkları için “âlemin kandilleri” denmiştir.

Etrafa saçtığı ışık sebebiyle de dinî gecelerde camilerin minarelerinde yakılan kandiller, Osmanlılar döneminden başlayarak aslında bir haberci, bir ulak, bir postacı görevini üstlenmiştir. Uzakta yakında kim varsa “bakın bu gece önemli” diye halka duyurulup değerinin bilinmesi adına Müslümanlar için ele geçmiş bir fırsatın habercisi olmuştur.

…

Hazır üç ayların içindeyken, önümüzde Ramazan bizi beklerken, peş peşe gelen kandillerin manevi ışığı evlerimizi sarmışken, istedim ki kandilin kelime anlamını ve geçmişini şöyle bir hatırlayalım. Bilmeceyi bulanlar, bulmayanlar haydi peşime takılın…

Işığın aydınlatma özelliğinden istifade etmek için, nasıl ateşi tutuşturmak gerekiyorsa kandil gecelerinin bereketinden yararlanmamız için de yapmamız gereken şeyler var arkadaşlar. “Nedir?” derseniz hemen diyeyim. 

Bir kere Kur’an okumak; hele bir de şöyle gözlerinizi kapatıp sesine hayran olduğunuz bir kişiden tane tane başınızı okşar gibi anlamıyla birlikte Kur’an-ı Kerim dinlemek var ya tadına doyulmaz bir ziyafet... Denemeyen varsa tavsiye ederim ve eşi benzeri olmayan o hissedeceğiniz huzurdan haberdar olmak da isterim. 

Gelelim bir diğerine: Küs ve dargın olanları barıştırmak, gönüller almak ve kederli yüzleri güldürmek... Bu kısım için de çok çeşitli tatlı hatıralarım vardır arkadaşlar. Sizin de buna benzer ufak çaplı hatıralar biriktirmek için yaşınız gelmiştir eminim. Şimdiden kolları sıvayın ve düşünmeye başlayın derim.

Bir diğer mühim mesele de üzerimizde hakları olan aile büyüklerimize vefa gösterip onları arayıp hal hatır sormak, yakınlarımızdaysalar elllerini öpüp hayır dualarını almak... Hadi bir müjde de burada vereyim size ömrünüz boyunca bunun çok hediyesi çıkar karşınıza. Beklentiye girin diye demiyorum ama şu vefa denilen duygu var ya, bu duyguya ben size sadece kandil geceleri değil her zaman sımsıkı sarılın derim.

Yoksul, kimsesiz, yetim, hasta, engelli, yaşlı olanları ziyaret edip sevgi, şefkat, hürmet gösterip hediye ve sadakalarla onları mutlu etmek... Bakın görün bunları yapanla yapmayanın farkı yüzlerde görünür; çünkü mutluluk ve huzur yüzde ayna gibidir, merhamet hissi insanda çok çabuk belli olur.

Eğer mümkünse yaşadığımız şehirde varsa sahabe, ulema, evliya türbelerini ve vefat etmiş yakınlarımızın dostlarımızın büyüklerimizin kabirlerini ziyaret edip dualar etmek... Bunun için ailenizle karar verip planlar yapabilirsiniz. Belki de çok güzel bir hayra vesile olabilirsiniz.

Yaşlarınıza ve yapabileceklerinize göre bu liste uzayıp gider… Yeter ki iyiliği, güzelliği yayıp, dinimizin bize verdiği hediyelerin kıymetini bilelim arkadaşlar.