Kalbimize Sevgiyi Kim Koyuyor?

Düşünce Yorum İslamiyet

Bugün evimizde çok farklı bir telaş var.

Uzun zamandır beklediğimiz misafir nihayet gelecekmiş. Laf aramızda kardeşim oluyor. 

Ne yalan söyleyeyim aslında hem sevinçliyim, hem de biraz endişeliyim. Ya annemle babam onu daha çok severse? 

Birkaç gün önce annemin hazırladığı çantayı koluna taktı babam ve yanıma geldi. Heyecanlıydı. 

“Baba, benim doğacağım zaman da bu kadar heyecanlı mıydın?”

“Elbette, hatta senin doğduğun gün öyle heyecanlıydım ki, evden çıkarken anahtarı kapıda unutmuştum” dedi gülerek. 

Odadan annem geldi, “ee bana kocaman sarılmak yok mu güzel yavrum.”

Kocaman sarıldım anneme… Ve hastaneye doğru yola çıktık. 

Beni hastanenin yakınında oturan halama bıraktı babam. 

“Baba ben de hastaneye gelsem” dedim nazlı bir ses tonuyla. 

“Hastanede beklemen uygun olmaz güzel kızım, uzun süre beklememiz gerekebilir. Sen halanda bekle, ben kardeşini kucağımıza alınca seni gelip alacağım.”

“Söz mü?” 

“Söz” dedi babam. 

Annem elimi tuttu, “dua et bize olur mu kuzum?” dedi. 

Halamın kızı elif ablam karşıladı beni kapıda.

“Hoş geldin güzel abla” dedi ve çantamı aldı.

“Hoş buldum Elif abla…”

“Neyin var böyle, neden üzgünsün bakalım?”

“Hiiç. Ben de hastaneye gitmek istedim ama, burda kalmam gerekmiş, onun için; bi de…”

“Bir de ne, söyle bakalım?”

“Elif abla, ya kardeşimi benden daha çok severlerse?”

Elif ablam sakin sesiyle, “Ah benim canım hiç olur mu öyle şey! Annen ve baban ikinizi de eşit sever. Her anne baba gibi. Sen hiç korkma olur mu? Şimdi o biraz küçük olacak bilirsin… İhtiyaçlarını söyleyemeyecek, biraz fazla ilgiye ihtiyacı olacak, bu nedenle annen ve baban onunla biraz fazla ilgilenebilir, ama bu seni daha az sevdikleri için değil, üzülme sakın. Aksine bu seni sevindirsin.”

“Buna neden sevineyim ki?”

“Eee büyümüş oluyorsun. Demekki artık bazı sorumluluklarını kendin yapabiliyorsun.”

“Sanırım doğru…”

“Kardeşlik çok güzel bir şeydir; onu kucağına aldığın an anlayacaksın bunu. Ona yardımcı olmak, onunla oyunlar oynamak sana çok büyük keyif verecek…”

Bunları duyunca biraz rahatladım. Güzel bir yemeğin ardından Elif ablamın telefonu çaldı. Odaya sevinçle girdi ve “Hadi hazırlan bakalım, kardeşin seni soruyormuş?” dedi. Ve büyük bir heyecanla hastaneye doğru yola çıktık.

Tam hastaneye yaklaştık Elif ablam: “Haydi güzel bir çiçek alalım annen ve kardeşine ne dersin?” 

“Eveet!” diye bağırdım. Rengarenk, mis gibi kokan çiçeklerden bir buket alıp annemin yanına geldik. Annemin yanında kundağa sarılmış ufacık bir bebek!.. Yaklaştım; gözleri, ağzı, burnu  küçücük. “Bu benim kardeşim mi?”

“Evet,” dedi annem.

Garip duygular kaplamıştı içimi, bir an önce büyümesi için sabırsızlandım o an. Kucağıma verdiklerinde abla olmak ne demekmiş biraz hissettim galiba…

Elif ablam, “Aferin sana.” dedi ve dua etti, “Allah’ım onu aramıza gönderdiğin için sana teşekkür ediyoruz, şükürler olsun… Sen vermeseydin biz bu güzellikleri yaşayamaz, hissedemezdik. Rabbimiz, Sen Rahman ve Rahim’sin, ona merhamet et, onu koruyup kolla…” dedi.

“Rahman ve Rahim ne demek?” 

Elif ablam dedi ki: “Rahman ve Rahim, Allah’ın iki ismi; yarattıklarına merhamet edip onlara ihtiyaçlarını veren, onları koruyan, anlamına geliyor. Bak kardeşinin de ihtiyacı olduğu için, Allah bizim kalbimizde onun sevgisini yaratıyor ve biz de ona yardım ediyoruz…” 

Artık biliyorum ki, Allah bizi sevenleri yaratıp bizi her türlü kötülüklerden koruyor, bize merhamet ediyor; çünkü O, Rahman ve Rahim’dir.

Elif ablam dedi ki: “İnsanın, onu yaratan, seven ve koruyan bir Rabbi, Allah’ı olduğunu bilmesi, ne kadar da güven, huzur ve mutluluk verir insana…” 

Ben de Allah’a teşekkür ettim ve kardeşime baktım ve ona sımsıkı sarılmak geldi içimden…

Yorum Ekle

Senin de kardeşin varsa, onunla ilgili hatıran var mı?

Sen dünyaya geldiğinde neler yaşanmış evde acaba? Sen de bunu büyüklerinden sorup arkadaşlarla paylaşabilirsin…

Yorum yapabilmek için giriş yapınız
Henüz hiç yorum yapılmadı, ilk yorumu yapan sen ol!