"Öfke"li Yazı / Öfkelendiğimde Ne Yapmalıyım?

…

Bu işe bir çözüm bulmak gerek arkadaşım. Çünkü sakinleşmenin yolunu bulmazsam, üçüncü dünya savaşı da bizim evde çıkacak! Şaka bir yana, uzun uzun düşündüm. Sakinleşmek için yapabileceğim şeyleri maddeledim. Sende bir göz atsan diyorum, ne dersin?

• Kendime bir yastık buldum. Öfkelendikçe yumrukluyorum. Hatta yumruklarken bazen de bağırıyorum. Artist oluyor doğrusu. 

• Koltuklara tekme atmayı da denedim. Ama bunu bence denemeyin, ayağım koltuğun köşesine denk geldiği için ayağımı tutup dakikalarca kıvranmak zorunda kaldım.

• Sakinleşene kadar su içtim. Fakat suyu öfkeyle ve aceleci şekilde içtiğim için hem midemi bulandırdı hem de sonrasında lavabodan çıkamadım.

• Dağlık bir alana çıkıp son gücümle bağırdım. Gerçi insan dağlık alanları her zaman bulamıyor.

• Kızdığım arkadaşımı hayal edip dakikalarca ona söylendim. Sonrasında başım baya ağrıdığı için meseleyi düşünmeyi ertelemek zorunda kaldım.

• Beni öfkelendiren arkadaşımın adını bir kağıda yazdım, sonra kağıdı yırtmaya başladım. Çok ufak parçalara ayırdım. Şey, aslında arkadaşımı kaybetmek için değil kazanmak için çabalamalıydım. Bu madde de o yüzden pek bir işe yaramadı.

…

Ama, sonra harika bir şey oldu. Aklıma Peygamber Efendimiz geldi. Onun her konuda çok güzel çözümleri oluyordu. Öfke konusunda da mutlaka en güzel uygulamayı o yapmış olmalıydı. Sonra biraz araştırınca, bir sözünü okudum. Ve tüm maddelerimi silmeme sebep oldu. O sözü şuydu:

“Sizden biriniz öfkelendiğinde abdest alsın.”

Tabi ya! Su zaten en güzel sakinleştirici değil mi? Su ile abdest aldığımızda vücudumuzun çok önemli bölgelerini uyarmış ve rahatlatmış da oluruz.

Ne söylediğini duyar gibiyim. Abdestin beni sakinleştirip, sakinleştirmediğini soruyorsun. 

Sakinleştirdi tabi arkadaşım! Hatta öfkelendiğim meseleyi farklı açılardan düşünmemi sağladı. Güzel bir çözüme ulaştım. Sanırım abdest aldığında insanın kafası daha iyi çalışıyor.