Dedemin Hikayesi / Şiir Sayfası

Ak sakallı beli bükük dedemin

Hayatını merak eder dururdum

Çağırdı da beni yanına demin

Selam verip dizlerine oturdum

 

Gel bakalım kara gözlü torunum

Yalan bilmez doğru sözlü torunum

Gönlü güzel sağlam özlü torunum

Bil ömrümü nerelerde savurdum

 

Bir zamanlar senin kadar küçüktüm

Deli dolu belki biraz kaçıktım

Sözü doğru insanlara açıktım

Nice kızın yüreğini kavurdum

 

Bir gün geldi davul zurna çalındı

Köye şehre hemen haber salındı

Bütün gençler hep askere alındı

Kumandana varıp selama durdum

 

Çanakkale, Gelibolu tutuştu

Yedi düvel Osmanlı’yla vuruştu

Nice asker Allah’ına kavuştu

Bunca acı karşısında vakurdum

 

Cephelerden cephelere taşındık

Gençlik gitti ağır ağır aşındık

Bitler sardı uyuz olup kaşındık

Gören sandı ben de sanki gavurdum

 

Yıllar boyu ana baba görmedim

Bir yumuşak yatağa hiç girmedim

Gençliğimde muradıma ermedim

Soldu yüzüm birden çöktü avurdum

 

Savaş bitti tuttum köyün yolunu

Karıştırdım hem sağını solunu

Tanımadı babam kendi oğlunu

Elden gitti beş yüz yıllık bu yurdum

 

Çok çileler çekti yavrum bu millet

Sardı adı sıtma denen bir illet

Görmemişken tarihte hiçbir zillet

Zulme karşı içten içe kudurdum

 

Şükür bugün halimize evladım

Yaz bunları kalsın dünyada adım

İman ile göçmektir tek muradım

Son arzumu işte sana buyurdum…