Yıldızlar ve Sahabiler

Son ders zili de çalmıştı. Eve gitme vaktiydi… Tüm öğrenciler sınıflarından koşarak çıktılar. Bir sınıf hariç… E sınıfı bu son dersin bitmesini hiç istemiyordu. 

Veliler merak etmişti. Bir sorun mu vardı? Yaşlı adam bilgi almak için binanın kapısına varmak üzereyken öğrencilerin sınıftan çıktığını fark etti. Hepsinin ellerinde gezegenler ve yıldızların olduğu kartonlar vardı. Dedesini gören Meryem koşarak onun yanına geldi. 

“Hayrola Meryemciğim? Geciktiniz bugün.”

“Son dersimiz çok güzeldi dede, bitmesini hiç istemedik. Biliyor musun dede, öğretmenimiz bize gezegenleri, yıldızları, dünyamızı, atmosferimizi anlattı. Hatta gezegen ve yıldız olup oyun bile oynadık. Aaahh… Keşke onların yanına gidebilseydim, çook merak ediyorum onları. Gerçi teleskop diye bir alet varmış, onunla daha yakın görebiliyormuşuz. Hele yıldızlar çok ilginç değil mi dede? Onlar da Güneş gibi ısıtıp aydınlatıyormuş etraflarını... Bazen tek, bazen takım halinde gezerlermiş. Hatta bazılarının kuyruğu bile varmış. Sıcaklıklarına göre değişik renklerde oluyorlarmış. Yıldızlara bakarak, yönümüzü bile bulabilirmişiz.”

“Ne güzel bilgiler bunlar güzel kızım… Hatırlıyor musun, bir keresinde yaylaya kampa gitmiştik. Gece etrafta hiç ışık olmadığı için yıldızları daha iyi görmüştük. O karanlık gecede yıldızların ışığı ile aydınlanmıştık.”

“Evet dede! Hatta bir de yıldız kaymıştı. Öğretmenime söyleyince Zeynep çok şaşırmıştı. Bir dahaki kampa teleskop alıp gitsek ne güzel olur. Hatta bu sefer belki Zeynepler de gelmek ister.”

“Olur tabii, neden olmasın? Biliyor musun, iyi arkadaşlar da birbirlerinin hayatında yıldızlar gibidir, birbirlerine yol gösterirler. Güzel Peygamberimiz (asm) de demiş ki: “Ashabım yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız hidayete erersiniz” yani, doğru yolu bulursunuz. Peygamberimizin arkadaşları da yaşayışları ve güzel davranışları ile hayatımıza yıldızlar gibi ışık olurlar.