Dertli Soğan / Şiir

Kültür Edebiyat

Ağladım durdum sebzeliklerde,
Bu kokuyla beni kim sever diye.
Oysa ne kadar şifalıyımdır bilsen,
Hep sağlıklı olursun sen beni yesen.
Anneniz ağladığımı duydu,
Temizlemek için kabuğumu soydu.
Sonra güzelce yıkadı beni,
Doğradı bıçakla, inceltti bedenimi.
Günlerce çektiklerimi onunla paylaştım,
O kadar üzüldü ki, sonunda onu da ağlattım. 
Ama aldırmadı o benim kokuma,
Yağda kavurdu beni, salça koydu yanıma.
Mis gibi koku doldu evinizin mutfağına.
Bunu sevdi çocuklar anneler ve babalar
Yemekler artık hep benimle başlar.
Salatalarda da afiyetle yenirim. 
Kimse üzmüyor beni artık çok sevinçliyim.
Ne zaman gözü yaşlı görürsen anneni,
Bil ki bir soğan yine paylaşmıştır derdini.

 

Yorum Ekle

Sesini Yükselt!

Yorumunu Herkesle Paylaş En Çok
Beğeni Alan Yorum En Üstte Yayınlansın.

Yorum yapabilmek için giriş yapınız
Henüz hiç yorum yapılmadı, ilk yorumu yapan sen ol!