Teşekkür / İsmail'in Günlüğü

Merhaba gün!

…

İsmail, “Günaydın Pamuk, günaydın Şeker.” dedi.

Pencereden onlara el salladı.

Pamuk ve Şeker de ona günaydın demişti.

Pamuk, beyaz bir köpek; Şeker ise, sarı bir kediydi.

Onlar İsmail’in arkadaşlarıydı.

…

İsmail kahvaltısını yapmak için masaya gitti.

Güzel bir kahvaltı onu bekliyordu.

Her şeyden yedi.

Annesi, “İsmail beğendin mi?” dedi.

İsmail sadece “Evet” dedi.

Annesi tekrar sordu: “Güzel olmuş mu senin için hazırladıklarım?”

İsmail,  yine “Evet” dedi sadece.

Ve kahvaltıdan kalktı.

…

Şarkı söylemeye başladı:

“Kahvaltımı yaparım, 

Güne mutlu başlarım,

Kahvaltımı yapınca,

Vücudumu güçlü tutarım.”

Annesi de ona eşlik etti ve birlikte şarkı söylediler.

İsmail’e, “Bana bu güzel şarkıyı öğrettiğin için teşekkür ederim.’’ dedi.

…

Annesi: “İsmail bana gitmeden ekmeği de uzatır mısın?” dedi.

İsmail, “Tabi ki annecim al.” dedi.

Annesi; “Teşekkür ederim.” dedi.

İsmail, durdu ve “Bir şey değil anne.” dedi.

Annesi, “Sana teşekkür etmemden mutlu oldun mu?” dedi. 

İsmail “Evet” dedi. 

Annesi, “Teşekkür ettiğimizde insanlar mutlu olur ve kendini iyi hisseder, arkadaşlarımıza, annemize, babamıza, dışarıda tanımadığımız insanlara, bizlere yardım ettiklerinde ya da bir şey istediğimizde verdiklerinde onlara teşekkür etmeliyiz.” dedi...

İsmail, annesini dinledi ve "Bana bunları anlattığın için de teşekkür ederim anneciğim.” dedi 

Dışarı çıkmak için annesinden izin istedi ve annesi izin verince teşekkür edip dışarı çıktı...

…

Dışarıda arkadaşı Elif’i gördü 

“Merhaba Elif.” dedi.

Elif de “İsmail sana top getirdim oynayalım mı?” dedi 

İsmail, “Teşekkür ederim Elif, evet oynayalım.” dedi 

Elif çok mutlu oldu ve gülümsedi, “Bir şey değil.” dedi. 

Tüm gün oyun oynadılar ve sonra ayrıldılar. 

İsmail annesi ve Elif’e teşekkür ettiğinde onların gülümseyip mutlu olduğunu gördü ve kendisine de teşekkür edilince çok mutlu olmuştu... 

İsmail, teşekkür etmenin ne güzel bir duygu olduğunu anladı... Bu güzel duyguyu kalbine koyan Allah’a da teşekkür etti.

Artık herkese yeri geldiğinde teşekkür ediyor mutlu oluyordu.